Ուրբաթ օրը ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը Սպիտակ տանն ընդունեց Սերբիայի ու Կոսովոյի ղեկավարներին, որ անոնսի տնտեսական հարաբերությունների նորմալացումը նրանց միջև:

Նախագահ Էմանուել Մակրոնը սեպտեմբերի 4-ին Պանթեոնում ծրագրային ելույթ ունեցավ՝ Երրորդ Հանրապետության հռչակման 150-ամյակի առիթով (1870-1940): Հոբելյանը Մակրոնի համար լավ առիթ էր՝ հանդիսավոր սկսելու քաղաքական սեզոնը և ուրվագծելու իր գերակայությունները մինչև նախագահական ժամկետի ավարտը (2022-ի մայիս):

Տեխնոլոգիական ձեռքբերումների շնորհիվ Ռոսատոմը նորից է բացահայտում խաղաղ ատոմը: Ատոմային էներգիան աշխարհի ցանկացած կետ մոդուլային ռեակտորներով տեղափոխելը իրականություն է դարձել՝ գրում է Forbes-ը:

Բողոքի ակցիաները Մինսկում շարունակվում են: Բայց աննախադեպ դժգոհության մեջ, որ ցնցում է Բելառուսը օգոստոսի 9-ի վիճելի նախագահական ընտրություններից հետո, ավելի ու ավելի է զգացվում Մոսկվայի ստվերը՝ գրում է Բենժամեն Քենելը Les Echos-ում:

Սեպտեմբերի 2-ին Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը կարճատև այցով Իրաքում էր՝ հաստատելով Ֆրանսիայի վճռականությունը՝ օգնել և աջակցել Իրաքի իշխանություններին ու ժողովրդին ահաբեկչության դեմ պայքարում ու իրական ինքնիշխանության ձգտումներում:

Սաուդցի 6 բարձրաստիճան գեներալներ, նրանց թվում՝ 2 արքայազն, պաշտոնանկվել են զինված ուժերից: Նրանց դեմ սկսվել է հետաքննություն «ՊՆ-ում կասկածելի ֆինանսական գործողությունների» պատճառով՝ նշված է արքունիքի պաշտոնական հաղորդագրության մեջ:

Մար­դիկ ու քա­ղաք­նե­րը զար­մա­նա­լիո­րեն հար ու նման են: Նրանք ծն­վում, գո­յատևում ու մեռ­նում են: Ես գի­տեի այդ քա­ղա­քի` հա­յի հիմ­նած բնա­կա­վայ­րի, կյան­քի ու մահ­վան պատ­մու­թյու­նը, բայց նո­րին մե­ծու­թյուն Ժա­մա­նա­կը և նրա ար­գա­սիք Covid-19-ը ստի­պե­ցին ու­սում­նա­սի­րել նաև ծնուն­դը: Իսկ դա գտն­վում էր… միջ­նա­դա­րում:

Թերևս բո­լո­րին է հայտ­նի, որ պա­տե­րազ­մը ոչ միայն ռազ­մի դաշ­տում է լի­նում, այլ նաև տե­ղե­կատ­վա­կան, հո­գե­բա­նա­կան և այլ աս­պա­րեզ­նե­րում: Նույ­նիսկ հա­տուկ հաս­կա­ցու­թյուն­ներ կամ եզ­րեր կան` «տե­ղե­կատ­վա­կան պա­տե­րազմ»...

Տա­վու­շի դեպ­քե­րը, Թուր­քիա­յի չու­շա­ցած հո­խոր­տանք­նե­րը և հայ-ադր­բե­ջա­նա­կան հե­տա­գա բա­խում­նե­րի աշ­խար­հագ­րու­թյու­նը բե­րում են մի պարզ եզ­րա­հանգ­ման. թուրք-ադր­բե­ջա­նա­կան թշ­նա­մա­կան եր­կյա­կին հա­ջո­ղու­թյամբ դի­մա­կա­յե­լու և մշ­տա­պես հաղ­թած դուրս գա­լու հա­մար պետք է զար­գաց­նել մեր ար­դյու­նա­բե­րու­թյունն ու տն­տե­սու­թյունն այն­պես, որ կա­րո­ղա­նանք մի քա­նի քայ­լով ա­ռաջ անց­նել, մի քա­նի գլ­խով բարձր լի­նել թշ­նա­մի­նե­րից, որ­պես­զի հայ ազ­գը կա­րո­ղա­նա ինք­նու­րույ­նա­բար ու վս­տա­հո­րեն պաշտ­պա­նել պատ­մա­կան հայ­րե­նի­քում ապ­րե­լու ու զար­գա­նա­լու իր ի­րա­վուն­քը:

Օ­գոս­տո­սի 30-ի կի­րա­կի օ­րը Մինս­կում բո­ղո­քի բա­վա­կան բազ­մա­մարդ գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ ե­ղան. տե­ղա­կան ընդ­դի­մու­թյու­նը և բազ­մա­թիվ շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցի­ներ կր­կին հան­դես ե­կան հան­րա­պե­տու­թյան նա­խա­գա­հի դեմ։